Genealogie, familiefoto's, foto's van de schepen, koopakten, testamenten, de Schipper Westerbrug, gedichten over de omgeving en het verhaal over de schippers Wester uit Obdam.
In 1872 keert Dirk Wester vanuit De Weere terug naar zijn geboortedorp Obdam. Hij koopt daar de stolp en de trekschuit van schipper Olof Langedijk aan de Obdammerdijk 1. Als zoon Jan Wester in 1903 trouwt met Marijtje van Schagen en het bedrijf overneemt is dat de start van een transportbedrijf met drie motorschepen.
Een autobiografisch oorlogsverhaal
Eindelijk, na 34 jaar, is het manuscript "Morgen ga ik naar Berlijn" van Wim Wester in druk verschenen.
"Berlijn, de stad waar ik van juli 1942 tot de verovering door de Russen in 1945 woonde en werkte. De stad die me lief werd, waar ik volwassen werd in goed en kwaad. Nog steeds houd ik van die stad." (Wum Wester, 1984)
Oktober 2015 is het tweede motorschip van Jan Wester na nieuwe namen als Willy en Anna Isabella weer teruggedoopt
naar Admiraal I. Sneek is de thuishaven en het motorschip is vanaf de herdoop eigendom van nazaten van een vorige eigenaar.
Oktober 2013 werd voor de Anna Isabella een Facebook pagina opgezet. Deze facebook pagina gaat inmiddels verder onder de naam
Admriraal I. Volg de Admiraal I op Facebook.
- Tom Wester schrijft in een tweede gedicht over de
Obdammer Ringsloot o.a. over Graaf Wullem.
- In het gedicht Berkmeerdoik schrijft hij
over het fietsen over die dijk.
- En in het gedicht Jassie schrijft Tom over zijn familieherinneringen.
In aktes wordt Dirk Wester vermeld als beurtschipper te Obdam.
Mede op Dirk Wester's verzoek, wordt in 1878 een houten brug over de ringvaart aangelegd,
door de brug wordt polder de Berkmeer verbonden met Obdam. De oprit van deze brug komt vlak
voor het huis van schipper Wester. De brug wordt daarom wel de Schipper Westerbrug genoemd.
Maar toen was de Schipper Westerbrug er niet meer. In de herfst van 1944 is de Schipper Westerbrug door de Duitsers opgeblazen. Niek Mulder en Dirk Wijnker doen een ooggetuigenverslag en Tom Wester vertelt wat hij van zijn vader heeft gehoord.
Tijdens de laatste oorlogsjaren waren Marijtje Wester-van Schagen en haar nog thuiswonende kinderen bij het verzet betrokken. De oudste zoons en dochter Neli waren inmiddels getrouwd en hadden kleine kinderen die niet in gevaar gebracht mochten worden. Zoon Wim was in de zomer van 1942 naar Berlijn vertrokken om daar in een fabriek te werken. In zijn memoires (1984) schreef Wim Wester de verhalen op die hij hoorde na zijn terugkeer in de zomer van 1945.